Avonturen van een ginger

Facetten van de liefde en het schrijven voor het schrijven. Een liefdesbrief. 'Schrijf je nog wel eens?' Zou ik je willen vragen. Zo'n brief als toen, met krullende letters op papier en een hartje en drie x-jes op het eind? Het papier dat zelfs ruikt naar je, waarin ik door de woorden heen probeer te lezen... Schrijf je nog wel eens? Voor de liefde, jouw liefde of over liefde, je snapt het. Iets met liefde, met je hart. Een klein briefje desnoods, zoals eentje onder mijn kussen. En al is het niet eens voor de ander, schrijf je het dan voor jezelf? Over hoeveel vlinders en wat die ander doet om je te laten stralen? Ongegeneerd zwijmelen, lekker overdreven. Soms dan vraag ik me wel af, hoeveel liefde kun je geven? Maar dat is een te verwaarloze gedachten. Aangezien het altijd en altijd.. tot in de eeuwigheid . Maar zóveel liefde in een leven. Waardoor de vraag rijst: is dit allemaal wel echt één leven?  De liefdesbrief. Zo mooi, zo puur, zo vol licht en kracht. De betekenis

[ Luisteren via Spotify  of zoek: Avonturen van een Ginger op jouw favo podcast kanaal.] Liefde, ohja. OHJA. Het liefst lief, lieve woorden, complimenten, kusjes, een omhelzing, een blik die nét iets langer duurt of hand in hand.  Hart overstromen, ogen die stralen waar jij in blijft staren,  zo erg dat al je ideeën en gedachten verdwalen en je met stomheid ben geslagen en je je gelijk niet hoeft te halen maar gewoon alleen maar wilt herhalen hoe mooi en uniek en samen dichtbij wat van ver-halen.. Oh.  Ik weerspiegel misschien de interactie, of één op één een stukje jij waar ik zelf ook op een bepaalde manier mee bezig ben. Ik weet het niet precies. Ik weet het nog niet precies onder woorden te brengen, vooral. Het zweeft wel ergens, ken je dat? Er zijn nog geen woorden voor, voor het diep van binnen weten, zo'n gevoel wat je soms bekruipt, ik bedoel niet eens per se de liefde, maar dat kan natuurlijk wel. En dat er dan ergens op het moment dat je erachter komt en de puzzelstukjes