3 - Liefde, de liefdesbrief
Facetten van de liefde en het schrijven voor het schrijven.
Een liefdesbrief.
'Schrijf je nog wel eens?' Zou ik je willen vragen. Zo'n brief als toen, met krullende letters op papier en een hartje en drie x-jes op het eind? Het papier dat zelfs ruikt naar je, waarin ik door de woorden heen probeer te lezen... Schrijf je nog wel eens? Voor de liefde, jouw liefde of over liefde, je snapt het. Iets met liefde, met je hart. Een klein briefje desnoods, zoals eentje onder mijn kussen. En al is het niet eens voor de ander, schrijf je het dan voor jezelf? Over hoeveel vlinders en wat die ander doet om je te laten stralen?
Ongegeneerd zwijmelen, lekker overdreven. Soms dan vraag ik me wel af, hoeveel liefde kun je geven? Maar dat is een te verwaarloze gedachten. Aangezien het altijd en altijd.. tot in de eeuwigheid. Maar zóveel liefde in een leven. Waardoor de vraag rijst: is dit allemaal wel echt één leven?
De liefdesbrief. Zo mooi, zo puur, zo vol licht en kracht. De betekenis voor de ander zelfs nog daar gelaten. Maar het schrijven van die woorden en de vlinders die je voelt, zo'n feestje wil je jezelf niet onthouden. De allerkleinste boodschap als 'ik heb je lief' als een zonsopkomst op een berg midden juli, een eerste slok warme thee na een winterwandeling of de derde slok rode wijn zoals nu bij het schrijven...
Weet je nog toen? Die keer op vakantie en dan schrijven en heel veel rode wijn? Dit is een open liefdesbrief, aan het leven, de liefde, oké en misschien stiekem ook een beetje aan jou. Rood. Alles in het rood. Het liefst. Zoals mijn haar.
Zoals een lippenstift op de rand van een glas, of als extra kus gedrukt op papier, rood papier. Rood zoals alle lingerie met kerst, of nog eens met Valentijn. En eigenlijk aan te raden tussendoor.
Maar dit was kerst, en (dus) rood vol passie uitgedragen. Zoals de ballen in de boom.
Ik ben gaan houden van kerst toen, en driving home for Christmas is voor altijd met een herinnering van driving home for Christmas. (What's in a song).
Ik moet een multilevel analyse doen, maar de liefde roept en het leven viert zelfs de dagen dat je niet, of soms een beetje.
Ik motiveer mijzelf tot multilevel liefde uitdragen. Why the hell ook not, zoals mijn schrijf-voorbeeld zou schrijven en ik dus ook.
De liefdesbrief.
Heb je er ooit een.. En wat doen woorden over tijd? Wat doen de woorden 'lief' en nog meer het woordje 'mijn'? Thuiskomen in een bed vol letters die je omhullen tot het warm wakker worden in de morgen. Zonder zorgen.
Sorry, ik laat mezelf gaan. Een liefdesbrief, hoe schrijf je er nou een? En wat werkt wel en wat werkt niet? Handige tips en tricks enzovoorts. Internet, gooi het op ons. Nou. Nee. Ik ga niet zoeken hoe en wat. Want een liefdesbrief is het allerpersoonlijkst en alleen jij weet hoe dat moet. Er bestaat geen goed of fout, er bestaat alleen maar jij en dat waar jij van houdt. Alleen jij weet dat te vangen, in de woorden op papier. Dat is altijd liefde. En oneindig veel plezier.
Als je er nou eentje zou mogen sturen, nog ééntje in dit leven? Aan wie is die liefdesbrief dan gericht? En wat zet je er dan in? Je hoeft niet bang te zijn dat het niet genoeg zal zijn, het is altijd precies dat wat het moet zijn. Daar kun je op vertrouwen.
Zoals ik inmiddels op mijzelf, zelfs als er geschreven moet. Motivatie met een lach, en mijn oranje krullen in het maanlicht.
Ik schets een situatie, zelfs zonder potlood en papier.
Ik neem je mee, tenminste, ik zou je zo graag meenemen. Naar de wereld achter de woorden in alle brieven die ik ooit in mijn leven heb geschreven.
Het is een wereld waarin de wolken je dragen, en je zo puur kunt zijn dat je niet eens weet dat je het bent (jawel hoor, geen zorgen). De vragen lossen op en je zwemt geruisloos in het Universum. Het klinkt zo leuk dat ik er meteen zou willen zijn En zo ontstaat een verlangen. En verlangen is precies wat ik je wil geven. Verlangen naar de kracht van pure levensenergie. Misschien heb je geen idee, maar neem van mij aan: het zit in je. Wat als ik je zeg dat ik het in je zie?
Één liefdesbrief, om te vertellen hoe het met je gaat, hoe je je voelt en wat je diep van binnen toch wel weet. Misschien is het enkel wel het tekenen van een zonnetje, een smiley voor mij part, of een brief van zeven kantjes. Snap je dat het niet uitmaakt? Dat elk stukje jij het mooiste is dat jij (mij) ooit kan geven? Ik ben direct nieuwsgierig. Maar eigenlijk weet ik het al.
Liefs,
Ginger.
Reacties
Een reactie posten